Drukke week

Help!! Het regent hier al dagenlang! Daar hadden we natuurlijk niet opgerekend. We kunnen alle hulp gebruiken: paraplu’s, poncho’s, dikke vesten, moonboots en regenpakken!!
Okay, misschien is dit lichtelijk overdreven, maar het regent wel degelijk en dat is niet echt handig. We kunnen namelijk geen kant op met onze fietsen. Niet uit luiheid, maar anders kom je echt kletsnat aan op plaats van bestemming… We hebben al twee keer een taxi genomen naar school (5 minuten met de fiets). Jaja, beschamend, we know!!

Een paar opmerkelijke dingen uit de stage:

********* Censuur ********* ;)
Hier stonden wat dingetjes over Surinamers en over de stageschool. Meneer Rob vond dit niet zo slim, dus wie ben ik om daaar niet naar te luisteren...
********* Censuur *********

Afgelopen dinsdag hebben we onze eerste salsales gehad. Het wordt gegeven door een ietwat verwijfde man ‘Yche’ (spreek uit Iedje), die heeeeeel veel praat. Hij doet het wel heel leuk en maakt veel grapjes, maar hierdoor gaat de les heel traag. Ook zitten er natuurlijk altijd een paar echt hopeloze figuren bij. Helaas. Het was echt suuuuperdruk (zeker 50 man) en hierdoor had je weinig bewegingsruimte. Toch vonden we het wel heel erg leuk! Ook Sanne (die er in eerste instantie een hard hoofd in had) vond het toch wel erg leuk! Die eerste les was een proefles, daarom zou het zogenaamd druk zijn. Er mogen eigenlijk maar 35 man meedoen. Wij hadden ons al ingeschreven. Maar vrijdag hadden we weer een tweede les en toen was het zo mogelijk nog drukker!!
De tweede les gingen we ook met een partner dansen. Alle mannen moesten op een rijtje gaan staan (er waren er maar een paar, er waren veel meer vrouwen) en de vrouwen moesten een man uit kiezen. Nou zijn wij helemaal niet ‘haantje de voorste’, maar al die meiden bleven maar op hun plek staan en kozen niemand aan. Dus hebben wij de stoute schoenen aangetrokken en zijn we op een man afgestormd. Gelukkig maar, want als je geen man had, moest je met een vrouw dansen. HA!
Dat partnerdansen is heel dicht bij elkaar, en dan moet je elkaar ook nog eens continu in de ogen kijken! Romantisch… NOT, we zijn allebei niet goed in staarwedstrijdjes.
Na onze tweede les hebben we het gevoel alsof we de hele wereld aan kunnen! Straks kunnen we meedoen met de ‘Suri-dance contest’ en dansen we de sterren van de hemel!

Van de week zijn we ook naar de Choi’s supermarkt geweest. Dit is een supermarkt met heel veel Nederlandse producten. Hier hebben we dus een heleboel spullen ingeslagen om lekker de donkere winter in het gure Suriname door te komen!
Veel (diepvries) groenten en dergelijke gekocht. Ze hadden zelfs drop! Het is wel aanzienlijk duurder, maar ja, je moet er wat voor over hebben.
De supermarkt was van een chinees, net als alle andere supermarkten ongeveer. Het doet me pijn om te zeggen, maar Chinezen zijn hier niet populair. Niet zozeer de Chinezen zelf, meer hun spullen zijn niet te vertrouwen. Alles wat van Chinezen komt schijnt slecht te zijn, gaat snel kapot en is niet te vertrouwen. Als wij vertellen dat we fietsen hebben gehuurd bij een Chinees worden we benauwd aangekeken en gewaarschuwd… Ondertussen hebben wij nog geen problemen gehad met onze fietsen (onze huisgenootjes wel al, en die hebben hun fiets ergens anders vandaan), dus we vinden het wel best… Uiteraard ga ik elke keer vol in de verdediging, hoor! ;) Wees maar niet bang!

Woensdag werden we uitgenodigd voor een lekker avondje karaoke (ter ere van het Chinese Nieuwjaar. BTW: Happy New Year dus!). De uitnodiging luidde als volgt: ‘Komen jullie ook? Gratis Chinese snacks en lots of free shit.’
Hoe kun je dat nou weigeren? Dus wij met Chris, Suzan en Josette richting de karaoke/homobar gegaan. Nou, die gratis Chinese hapjes? Die waren nergens te vinden! De free shit wel! Dat waren gratis shotjes. Nou ben ik helemaal niet van de alcoholische versnaperingen en Sanne is ook geen alcoholist. Maaaaaar wij waren op stap met drie doorgewinterde alcoholisten, dus wij konden er niet onderuit. Bovendien hadden we niet mee mogen komen, als we geen alcohol zouden drinken (van de gastheer).
Toch die alcohol geprobeerd natuurlijk en het viel best mee! Het gedenkwaardige moment dat we samen een drankje drinken is uiteraard vastgelegd op de gevoelige plaat.
Het was erg gezellig en de karaoke was erg leuk! Alleen hadden ze niet echt van die meeblère nummers zoals we in Nederland hebben. Na eventjes zeuren kregen we wel onze zin: Guus Meeuwis met Het is een nacht EN twee keer de Backstreet Boys. Wat wil je nog meer? Het was zo gezellig dat we pas om 2 uur thuis waren en de volgende dag moesten we gewoon weer om 7 uur op. Pffffff….

Aangezien we toch bezig waren zijn we donderdagavond gewoon weer op stap gegaan. Ditmaal naar de Havana Lounge. Daar wordt tot 1 uur ‘s nachts salsamuziek gedraaid. En aangezien wij pas 1 les hadden gehad, durfden wij het nog niet aan om onze kunstjes op de dansvloer te vertonen. Gelukkig waren wij niet de enigen: Alle Nederlandse stagiaires stonden maar een beetje schaapachtig te kijken naar de dansvloer waar de echte talenten lieten zien wat ze konden. Daar zijn wij helaas niks bij…
Om 1 uur kwam er weer ‘normale’ muziek en hebben wij even onze dansmoves laten zien. Dit was maar van korte duur, want we wilden het niet te laat maken, want ook vrijdag moesten wij weer om 7 uur ons bed uit. Om half 3 waren we thuis en zijn we direct gaan slapen.

’s Avonds zijn we lekker thuis gebleven en bij tijds gaan slapen.

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan en toen zagen we dat onze waakhond (Laila) 10 puppies had gekregen. Zooooo schattig!! Echt heel lief. Hun oogjes zitten nog helemaal dicht en ze kunnen nog niet lopen. Als ze op proberen te staan, lijkt het net Bambi die op het ijs probeert te blijven staan. Die pootjes schieten alle kanten op. Heel leuk om te zien!

Vandaag hebben we een poging gedaan tot sportiviteit! Redelijk gelukt moet ik zeggen. Samen met Tim en Joyce (voor de duidelijkheid: onze klasgenootjes van de pabo) zijn we om tien uur met de fiets vertrokken. Voor een fietstocht was het heel lekker weer! Een beetje bewolkt, af en toe zon en niet te warm! Heerlijk!
Eerst gingen we naar een touroperator om een geïmproviseerde fietstocht op te halen. We zijn eerst naar Leonsberg gefietst (met tegenwind!!). Dat is het opstappunt voor bootjes die naar de andere kant van de Surinamerivier varen. Hier hebben we, met fiets en al, een bootje genomen en zijn we naar de overkant gevaren. Vanaf daar zijn we weer verder gefietst naar Marienburg. Onderweg hebben we allerlei wilde beesten gezien! Aapjes, een slang, een felgroen salamanderachtig beest en allerlei mooie vlinders en vogels. Het feit dat de slang dood en platgereden op de grond lag en dat een van aapjes aan een ketting vastzat, besteden we weinig aandacht aan…
Vanuit Marienburg zijn we weer met een bootje naar Frederiksdorp gegaan. Hier was ook een plantage. Ook stond er een soort van appartementencomplex waar je kon overnachten. Hier hebben we geluncht. Je kon niet kiezen wat je wilde eten: Iedere tafel kreeg bami, witte rijst, groenten en kip. De lunch hier was relatief duur, maar wel leuk en lekker!
Ook was er een mevrouw die terplekke een kokosnoot open ging hakken zodat je het sap kon drinken. Daarna kon je hem verder open laten hakken zodat je ook het ‘vlees’ van de kokosnoot kon eten. Dat open hakken ziet er behoorlijk angstaanjagend uit!! Heeel stiekempjes hebben wij het sap van die kokosnoot weggegooid, want dat was niet heel lekker. We hebben toen even over de plantage gewandeld en zijn weer terug gevaren naar Marienburg. We hebben weer precies dezelfde route terug gereden (dat kon niet anders, er as maar 1 weg). Maar deze keer heerlijk meewind!
Eigenlijk zouden we helemaal naar de brug over de Surinamerivier fietsen en dan via de brug terug naar huis. Maar Tim moest weer op tijd terug zijn, omdat hij ging voetballen (hij mocht meedoen met een team ‘veteranen’).
Het was heel dicht bij ons in de buurt en wij mochten ook komen kijken, dus wij dachten: Laten we eens gek doen. Bij aankomst moesten we even een aantal keer met onze ogen knipperen: was dit echt een voetbalveld? Het veld was schots en scheef, er waren geen lijnen, het lag direct naast een bosachtig gebied en de tegenpartij had niet eens dezelfde shirtjes aan!
Desondanks zijn we toch blijven kijken en hebben we (geheel op zijn hollands) Tim aangemoedigd. Niet alleen Tim, maar heel het team natuurlijk. Ik denk dat we niet nog een keer welkom zijn… We hadden natuurlijk vooral veel commentaar en waren ongeveer de enige toeschouwers die aanmoedigden. Heel misschien mogen we wel cheerleaders worden daar…

Zooooooo hee! Wat een leven heb je hier als Nederlandse stagiaire, hè? We hebben het maar druk gehad deze week! Maar we doen ook nuttige en leerzame dingen! Vandaar het lange verhaal ;)

Vanavond gaan we weer naar de Sza Sza Zu, dus we gaan ons even een klein beetje optutten en dan weer lekker dansen!

Dikke kus Sanne en Esther