Zijn we weer!!

Zijn we weer!!

In de afgelopen week is het weer veeeeeeel beter geworden. We hebben sinds het laatste berichtje alweer 4 keer bij het zwembad gelegen!
Vorige week zaterdag was de eerste mooie dag, dus wij onze spullen gepakt en op weg naar ons favoriete zwembad. Puerto Allegre, is een mooi schoon bad, heeft heerlijke ligbedjes en heeeele lekkere hamburgers. En daarbij komt nog dat er een lekker achtergrondmuziekje gedraaid wordt en er is bijna nooit iemand. Die bewuste dag dus wel. Het zwembad was afgehuurd en wij mochten niet zwemmen! Lekker dan, wat moet je dan??
Wij brutaal naar binnen gestapt bij hotel Torarica (hét hotel van Paramaribo). Maar daar werd al snel ontdekt dat we geen gasten waren (we waren met een grote groep, dan val je nou eenmaal op). Dus moesten we helemaal toestemming vragen bij de receptie of we daar wel mochten zitten. Nou, dat mocht wel, maar we mochten NIET zwemmen.
Hmmmm, dan is de lol er snel af natuurlijk. Toch blijven zitten en eerst een paar keer onder de douches gestapt ter verkoeling. En toen we genoeg moed verzameld hadden zijn we heeeel stiekempjes toch een paar keer het water ingedoken. HA! Niet doorvertellen, hoor!

Zondag hadden we een evaluatie van het project (om 11 uur!). Het project is nog niet ten einde, maar er waren mensen uit Nederland op bezoek en daar moest tussentijds mee geëvalueerd worden.
Wij waren heel dapper op de fiets naar de vergadering gegaan, maar toen we terug wilden regende het al weer. Dus hebben we maar eventjes geluncht bij ’t Vat. Toen het weer wat beter werd zijn we even langs de Palmentuin geweest, hebben we gekeken bij Fort Zeelandia en wilden we het Suriname museum bekijken. Maar halverwege ons educatieve dagprogramma zagen we weer een dreigende lucht boven ons, dus gingen we snel naar huis. Niet snel genoeg natuurlijk… We zijn weer heerlijk nat geregend. Als je hier merkt/verwacht dat het gaat regenen, ben je al te laat, want een paar minuten later komt het met bakken uit de hemel vallen. Ach, we zijn wel wat gewend!

Maandag tot en met donderdag hadden weer gewoon stage. We voelen ons nu prima op ons gemak. Maar het blijft gewoon zo anders dan in Nederland!! Je stem verheffen is hier heel normaal en doen we eigenlijk een groot gedeelte van de dag. Soms is dat wel eens vermoeiend. De kinderen zijn ook totaal anders. Alhoewel ze ook gewoon Nederlands spreken, lijkt het soms wel of je een andere taal spreekt. Of ze begrijpen echt niet wat ze zeggen, of ze luisteren soms gewoon niet. Toch zijn de kinderen hier ook wel heel leuk. Briefjes die ze voor je schrijven en je krijgt altijd allemaal vriendelijke glimlachjes. Als ze ons op straat zien, worden we nageroepen en wordt er druk gezwaaid.
Ook komen er standaard ’s ochtends 4/5 kinderen op ons afgerend als we het schoolplein op komen fietsen. ‘Juf Esther, Juf Sanne!’ Ze zijn heel enthousiast en dat is wel echt heel erg leuk!

Maandagavond gingen we voor het eerst naar de fitness. Nouuuuuu, dat was me toch een belevenis!! Het was een soort aerobic/tae bo/spieroefeningen les die werd gegeven door een man. Het leek wel een soort Billy’s Bootcamp. Hij bleef maar doorgaan! Hij schreeuwde tegen ons en praatte heel hard en snel. Als we iets deden moesten we het sneller/beter/vaker/anders doen. Water drinken mocht niet tijdens de les, want dat zou niet goed voor je zijn. Ook mochten we niet tegen elkaar praten (dat doen wij toch altijd wel graag…). Sanne en ik keken elkaar af en toe echt aan van: ‘Waar zijn we nu weer in beland???? Doen we dit vrijwillig?’.
Na afloop van de les, die anderhalf uur had geduurd, waren we heel moe, maar ook wel voldaan. We hadden wel echt enorm actief gesport! Wel moeten we nog even moed verzamelen om nóg een keer te gaan…

Vrijdag mochten we weer mee naar het voetbaltoernooi van de groepen 7 en 8. Hoe glansrijk we vorige keer hadden gewonnen, zo genadeloos zijn we deze keer afgemaakt. Onze groep moest spelen tegen een stel kinderen dat een gemiddelde lengte had van 2.10 meter. Nouja, ongeveer dan. Het waren hele grote jongens die ook gewoon écht konden voetballen. Zielig om te zien dus, voor onze jongens, want ze maakten geen schijn van kans. Toch bleven ze heel enthousiast en wilden ze tot het einde blijven. Toch wel sportief dus! Leuk om te zien. De gymjuf die mee was, was ook erg enthousiast en heeft Sanne een aantal keer fijn geknepen als het ook maar een tikkeltje spannend werd… Erg lachwekkend!

’s Avonds moesten we bij de salsa afdansen. Ik was niet echt zenuwachtig, maar Sanne wel. Nergens voor nodig bleek later, want we hadden het allebei gewoon gehaald!
Dat betekent dat we nu door mogen naar de cursus ‘semi gevorderden 1’. Jaja, dat is de volgende stap. Bij deze cursus komt er wat meer aan bod dan de standaard basisstap. De eerste les hebben we onderhand al achter de rug en dit is veel moeilijker. Wij, als dames, moeten ineens van alles doen. Sexy lopen, sexy kijken, met je armen zwaaien. Pffffff, niet echt iets voor ons, maar toch wel grappig om te leren. Ik weet alleen niet of het er in de praktijk echt van gaat komen…

Na de salsa gingen we snel naar huis om vervolgens door te gaan naar een echt reggeaconcert. ‘Gyptian’ zou optreden (Wie dat is? Geen idee, een bekende reggaeartiest). Bijna iedereen uit het huis ging mee, dus dat was wel gezellig. Het voorprogramma zou om half 8 beginnen. Wij lieten ons natuurlijk niet in de maling nemen en gingen natuurlijk echt niet om half 8 voor de deur staan. Nee, wij gingen pas om 20.30. Nouja, pas… Bij aankomst waren er ongeveer 20 andere mensen in de zaal.Voor de rest was alles nog helemaal leeg! Wij dachten slim te zijn geweest door een uur te laat te komen, blijkt dat we nog veel te vroeg waren… Pas om een uur of 11 werd het echt druk (toen waren er al 5 andere optredens geweest). Bij ieder optreden dachten wij: zou dit nou Gyptian zijn? En iedere keer was de teleurstelling weer groot, wéér een voorprogramma.
Na wat gedanst, een beetje gekletst en lekker naar andere mensen gekeken te hebben wilden we om een uur of 1 naar huis gaan. Toen we net naar buiten wilden lopen, hoorden we nog net dat toen eindelijk Gyptian het podium op kwam. We hebben hier nog een kwartiertje van meegemaakt, want we moesten toch op de taxi wachten. Het is niet echt onze muziek, maar het was wel heel leuk om alle mensen te zien genieten van de muziek. Naarmate de avond vorderde begon het stadium echt vol te lopen en iedereen ging helemaal uit zijn dak. Heel leuk om te zien!

Zaterdag en zondag hebben we weer heeeeerlijk geluierd bij het zwembad. Na al die weken regen waren we echt weer een beetje té blank geworden. En als onze familie hierheen komt, willen we natuurlijk wel laten zien dat we hier lekker bruin zijn geworden. Dus zaten wij op zaterdag om 11 uur al fris en fruitig bij het zwembad.

Maandag en dinsdag zijn we gewoon naar stage geweest en hebben we lekker thuis gerelaxt. Vandaag zijn we weer naar het zwembad geweest, want het was erg lekker weer. Toen we net bij het zwembad waren, druppelde het hier en daar nog een beetje, maar na een paar minuten zagen we alweer de blauwe lucht. Heerlijk!