Brownsberg en familie...

Ja we zijn naar Brownsberg geweest. Twee dagen lang ;-) Es en ik, samen met haar ouders en nog twee andere. Dit was toevallig een stel uit Delft (waar ik ook vandaan kom) Frenk en Margriet. Erg gezellige mensen. We hebben ons dan ook niet verveeld met ze. Om half 9 gingen we weg met het busje, samen met de chauffeur, de kok en zijn vogeltjes natuurlijk. Een heel groot deel van de weg was een Bauxiet weg. Dit betekent dat je helemaal onder het rode bauxiet komt te zitten en alle spullen die je meeneemt ook.
We zaten echt helemaal onder, zelfs in je neus en in je oren zat het. Maar eenmaal in Brownsberg aangekomen hebben we gedoucht en toen was dat ook weer verholpen.
Op onze trip naar Brownsberg zijn verschillende dingen mis gegaan. De gids was er bijvoorbeeld niet, de accommodatie was niet zoals afgesproken en de planning verliep niet zoals het moest. Dit was wel heel erg jammer, maar onze kok (Winston) heeft toch veel moeite voor ons gedaan om er een leuke trip van te maken. En dit is uiteindelijk ook wel gelukt. De eerste dag zijn we naar de Ireneval gewandeld. Op de heenweg ging je bijna alleen maar naar beneden, maar dit betekende natuurlijk voor de terugweg dat je vooral omhoog moest. Dit was dan ook best wel even pittig. Maar voordat we aan die steile terugweg moesten beginnen hebben we lekker onder de Ireneval gestaan. Een mooie waterval en erg koud ;-) Wel lekker verfrissend, want het was erg heet.
Toen we terugkwamen hebben we lekker gedoucht en hebben we heerlijk gegeten. ’s Avonds hebben we onder het genot van een hapje en een drankje gezellig zitten kletsen, En we hadden er ook nog is een leuk muziekje bij, want Frenk had zijn ipod + boxjes mee!

De tweede dag zijn we naar de Masseroni top geweest. Dit was een korte wandeling, maar aangekomen bij de top had je een erg mooi uitzicht. Je keek ook helemaal uit over het stuwmeer. Toen we terugkwamen bij het huisje hebben we onze spullen ingepakt en zijn we rond half 11 al weer weggegaan. We zijn toen naar Klaaskreek gegaan. Hier moesten we eerst heenrijden met de bus en toen nog het laatste stukje in een korjaal met zijn allen. (Een korjaal is een klein houten bootje) We hebben een rondleiding door het dorpje gekregen en dit was erg leuk om te zien. Hoe de mensen daar leefden, wat voor bomen en vruchten daar allemaal groeiden. De mensen waren erg gastvrij en vriendelijk!!
Na Klaaskreek hebben we nog lekker geluncht en toen op weg naar huis. Weer die bauxietweg, en dus ook weer rood toen we thuiskwamen.

Donderdag is mijn familie aangekomen. Esther d’r familie was er al een weekje eerder. Het duurde lang voordat ze dan eindelijk naar buiten kwamen. Echt heel erg leuk om ze te zien. En vooral om te zien dat zij echt blank zijn en ik toch best wel bruin ben geworden in die twee maanden dat ik hier nu zit. Mijn ouders verblijven in Royal Torarica en mijn broer en zijn vriendin logeren hier bij mijn in huis. De eerste avond hadden ze al gelijk twee kakkerlakken op hun kamer, dus dat was extra boffen voor ze ;-)

Zaterdag was het Holi Phagwa. Dit is een Hindoestaans feest om de lente in te luiden. En dit betekent dan dat ze met allerlei kleuren poeder naar elkaar gaan gooien. Mijn moeder had eerst d’r allermooiste jurkje aangetrokken. Dit leek ons toch niet zo’n goed plan, dus heeft ze toch maar d’r oude kloffie aangedaan voor als ze haar ongevraagd zouden bestrooien met poeder. Eenmaal in de palmentuin aangekomen stonden mijn huisgenootjes al klaar om ons te bestrooien. We zaten dus al gelijk helemaal onder. Nou ja toen had ik zo iets van: dit kan ook. Wij dus ook poeder gekocht en iedereen bestrooid. Jimmy en Justin (Twee mensen met wie we ook naar Redi Doti zijn geweest) waren er ook en zagen er nog HEEL schoon uit. Joset (huisgenootje) en ik hebben die dus even van achter beslopen en ze vol gegooid met poeder. Een erg leuk feest dus!
’s Avonds hebben we bij Zus & Zo gegeten. Het was echt heel erg lekker en gezellig.

Vandaag ga ik met de familie naar Colakreek en maandag gaan we een boottochtje maken. En dan maar hopen dat we dolfijnen zien! Daarna is het nog een paar dagen waarin ik een druk programma voor ze heb gemaakt. Dus er is nog veel te doen!
Ik zal het dan ook zeker jammer vinden als ze weer weg gaan. Het is toch wel heel fijn om weer even wat vertrouwde mensen om je heen te hebben.

Op donderdag 27 maart gaat mijn familie en die van Esther weer naar huis. En dan gaan Esther en ik in het huis waar Esther haar familie nu verblijft. We gaan dus VERHUIZEN!! Hier blijven we dan twee weekjes samen en dan komen onze vriendjes ons vergezellen. Erik komt 15 april en Wahing komt de 19e. Een paar daagjes later dus…
We kijken er echt heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg naar uit om ze weer te zien!!

Tot snel allemaal weer, het is nu nog minder dan twee maanden en dan gaan we alweer naar huis. We zijn dus over de helft al. Wat gaat de tijd toch snel. Time flies when you’re having fun.